آموزش اثربخش: توصیف تجارب و درک دانشجویان پرستاری

مقدمه: در نظام های آموزشی پیشرفته دنیا، اهداف و فعالیت ها را به طور مدام مورد بازنگری قرار می دهند تا به آموزش اثربخش دست یابند. دستیابی به آموزش اثربخش در پرستاری موجب کسب و ارتقای صلاحیت دانشجویان جهت ارائه مراقبت بهتر در جهان واقعی می شود. هدف از این مطالعه تبیین تجارب و درک دانشجویان پرستاری در مورد ویژگی های آموزش (نظری و بالینی) اثربخش می باشد. روش ها: این مطالعه کیفی با مشارکت 26 نفر از دانشجویان پرستاری دانشگاه جندی شاپور اهواز با انجام مصاحبه های نیمه ساختاریافته فردی و گروهی صورت گرفت. پس از کسب رضایت نامه، داده ها جمع آوری، ضبط، دست نویس و به روش تحلیل محتوا با رویکرد استقرایی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. جهت حمایت از صحت و استحکام داده ها، معیار مقبولیت، تأیید پذیری و انتقال پذیری لحاظ گردید. نتایج: مضامین اصلی پژوهش شامل مهارت حرفه ای مدرس، توسعه شایستگی و توانایی دانشجو و ارزشیابی کارآمد است. مطابق با تجارب و درک دانشجویان مشارکت کننده، عملکرد حرفه ای مدرسان در انجام فعالیت های آموزشی، به کارگیری نتایج حاصل از بازخورد مؤثر و اجرای روند ارزشیابی کارآمد، نقش کلیدی داشته و موجب توسعه شایستگی و توانمندی دانشجو در ارائه مراقبت و اثربخشی آموزش می شوند. نتیجه گیری: ضعف در کارآمدی روند ارزشیابی و مهارت حرفه ای مدرسان موجب شده است دانشجویان، احساس شایستگی و توانمندی کافی برای مراقبت از بیمار نداشته باشند. لذا پیشنهاد می گردد برنامه ریزان و مدرسان پرستاری جهت اثربخشی هر چه بیشتر برنامه های آموزش پرستاری به هنگام بازنگری و اصلاح برنامه ها، تجارب دانشجویان را مدنظر قرار دهند.